Podre La Saracina in Zuid Toscane

Op ongeveer acht kilometer van het plaatjes Pienza ligt de Agriturismo La Saracina verscholen in de bergen van zuid Toscane. We rijden een via een lange onverharde weg met links en rechts prachtig hoge bomen de berg op naar boven. De auto heeft soms moeite met grip op de weg houden. Boven aangekomen zien we opeens een gebouw staan. Dit moet het zijn... Vanaf het balkon staat de eigenaresse ons al vrolijk toe te zwaaien. Ze komt meteen naar beneden gerent en begroet ons hartelijk. Jeetje dat geeft een warm welkom! Ze vertelt ons in geuren en kleuren met enorm veel passie over haar bedrijf. 

 

Deze agriturismo wordt gerund door de twee zussen, Gabriella en Simonetta sinds 1997. Op het landgoed staan diverse gebouwen waar allemaal verschillende woondelen zijn ingericht, in totaal zes. De inrichting is zeer sfeervol en rustiek, elk vertrek word gekenmerkt door andere accenten. Met veel gevoel voor smaak en uitstraling. Achterop het land ontpopt zich een groot zwembad in een mega tuin, waar ze overigens ook eigen kruiden en groente verbouwen. De serene rust komt je tegemoet als je hier loopt met de zon stralend aan de hemel. Wow, dit is gaaf! Door de grootte van de tuin heb je veel privacy en de aanwezige andere mensen hoor je niet of nauwelijks. In de verte zien we Pienza liggen, maar je hoort niets dan alleen de wind waaien door de bomen en struikgewas, dit is tot rust komen. 

                                              

Die avond besluiten we na een stevige onweersbui naar Pienza te gaan, een klein dorpje verderop. Het is inmiddels wel lekker afgekoeld, maar de temperatuur is nog wel lekker genoeg om buiten te zijn. Pienza is een kleine burchtstad, via de hoofdpoort lopen we dit pittoreske stadje binnen. Dit is precies wat je je voorstelt bij een klein Italiaans stadje. In het midden de kerk en daarom heen diverse kleine winkeltjes en restaurantjes met daarboven woningen. Heel idyllisch doet dit aan, lijkt een beetje op een filmwereld. Van Gabriella hadden we diverse aanbevelingen meegekregen voor een hapje en drankje. We besluiten om een drankje te drinken aan de burchtwal in de zon. Het uitzicht is fenomenaal! Als je naar beneden kijkt verdwijnen de auto's die onder je voorbij reden als kleine miniaturen in de verte. Het lijkt net madurodam.. 

Op aanraden van Gabriella rijden we door naar naar Moltefollonico. Hier zit een ware attractie als je van wijn houdt. In dit zeer kleine plaatje zit een restaurant dat je niet kunt missen. De eigenaar is enorme wijnliefhebber en heeft een Wijnboek als wijnkaart met de keuze uit 1000 wijnen, en dat is niet gelogen! Het zware boekwerk is een vorm van kunst op zicht zelf, alleen erg lastig om door te nemen en een keuze te maken. Dus we vragen de expert om ons te verrassen. Hij serveert ons een brunello van de Sangiovese druif. Dit is de wijn waar dit gebied bekend om staat. Het jaar 2010 was ook een topjaar, de perfecte mix tussen zon, regen, wind... voor de perfecte druif dus. De wijn smaakt voortreffelijk, een rijk karakter en vol van smaak, maar het tanine gehalte ontbreekt waardoor deze rode wijn heerlijk combineert met onze gerechten. Wat absoluut een aanrader is en deze streek bekend om staat is de Pici con aglio e olio. Dit is een dikke variant van spaghetti en dan al dente gekookt, voortreffelijk met een beetje knoflook, olijfolie en een goede tomatensaus. 

                                                                                                  

Na een heerlijke nachtrust ontwaken we met vrolijk zingende vogels, de zon zien we langzaam opkomen uit de vallei en de geuren van home made brood komen ons tegemoet. Gaby staat al in de keuken om het ontbijt voor te bereiden. Als nieuwsgierige foodie kijk ik even om het hoekje en ze vertelt honderduit hoe ze alles zelf maken met zoveel mogelijk producten uit de regio en zonder toevoegingen van geur-, kleur- en smaakstoffen, zo puur mogelijk.  Het ontbijt smaakt voortreffelijk en hierna besluiten we de regio in te trekken. De regio met de Val d'Orcia vallei staat bekend om zijn kleine, soms wat schilderachtig aandoende, plaatsjes die veelal via een kronkelende bergweg bereikbaar zijn. De vallei staat ook op de lijst van UNESCO als wereld erfgoed, waardoor de waanzinnige vergezichten die je hebt vanuit de berg ook altijd zullen blijven. Als je aan Italië denkt, denk ik meteen aan een Vespa, dus wat is er nu mooier om de omgeving te ontdekken op een klassieke Vespa. Via via kregen we een tip voor Vintage Tours in Montepulciano. Een prachtige garage volledig gedecoreerd in de Vintage style waar je naast Vespa scooters ook classic cars kunt huren. Je kunt tours onder begeleiding doen, maar ook zelf de omgeving verkennen. Wij besluiten om zelf erop uit te gaan en vertrekken met de Vespa richting Pienza en Monticchielo. Een prachtig klein dorpje bovenop de heuvel. Absoluut de moeite van een stop waard. We vervolgen onze gave tour door diverse plaatjes in de Val d'Orcia vallei, zoals Gallina, Continuo, Radicofani en Chianciano Terme. Ook de natuurlijke bronnen bij Bagno Vignoni en Bagi S. Filippo zijn zeker een bezoek waard. De diversiteit van het landschap is absoluut een tocht waard. We rijden door de heuvels met prachtige vergezichten en door de graanvelden. Deze zien er niet alleen heel mooi uit, maar ruiken ook enorm lekker. Een tour door de omgeving van Zuid Toscane op een Vespa is absoluut een aanrader!

                                               

Die middag hebben we een afspraak bij een lokale kaasmakerij, Podere il Casale. Voor diegene die Foodieontoer een beetje kennen zal het niet verbazen dat een dergelijk bezoek niet zomaar voorbij gegaan kon worden. We spreken af met Sandra, de eigenaresse van de kaasmakerij die een aantal jaren geleden haar leven totaal omgooide om biologisch te gaan boeren. Ze heeft de strikte overtuiging om alles biologisch te verwerken en ook alleen die producten te produceren die het seizoen toelaat. Als we haar erf oprijden komt ze ons al enthousiast begroeten. Met veel passie en enthousiasme geeft ze ons een rondleiding over haar biologische boerderij met schapen en geiten. Ze maakt naast schapen- en geitenkaas ook eigen honing, olijfolie en wijnen. Na de tour gaan we richting de kaasmakerij. Het zal jullie niet verbazen dat mijn hartje hier sneller van gaat kloppen. Voordat we het weten staan we in de rijpingskelder waar diverse mooie kazen liggen te rijpen. De regio staat bekend vanwege de Pecorino kazen. Sandra maakt deze ook in diverse formaten, allemaal van ongepasteuriseerde melk. De kleintjes en de grote die als Riserva doorgaan. Deze moeten twee tot drie jaar rijpen. De kleintjes zijn er in diverse leeftijden en varianten. Naast naturel, ook met druivenmost, truffel en walnoot. En absoluut een bijzondere variant, Peconzola. Dit is Gorgonzola gecombineerd met Pecorino. De geur die je tegemoet komt is heerlijk, ja sorry je moet er van houden... Naast schapenkaas maakt ze ook nog diverse geitenkazen en Ricotta. Vol trots laat ze weten dat haar kazen diverse prijzen winnen in verschillende wedstrijden. 

Na deze bevlogen rondleiding is het tijd voor de proeverij. Bovenop de berg krijgen we een ruime selectie van haar kazen te proeven met lekkere honing en chutney, gecombineerd met twee soorten eigen gemaakte wijn (wit en rood) is dit genieten. Zeker als je bedenkt dat je over de vallei uitkijkt. Een onbeschrijfelijk gevoel, alsof de tijd stil staat, zo mooi. We zijn halverwege onze tasting als we in de verte bellen horen. Het klinkt vreemd maar het lijkt op iemand met een retro ringtone, maar als we beter luisteren horen we dat het de bellen zijn van de schapen. De schapen komen vanuit het dal naar de boerderij gelopen om gemolken te worden. Het is een prachtig gezicht hoe de natuur dit regelt, zie bijgaande video.

We besluiten om na deze geweldige experience van alle soorten nog een stuk mee te nemen en rijden terug naar La Saracina waar we aan de lange tafel gaan zitten. Gaby komt erbij en andere gasten ook, waardoor je op een hele laagdrempelige manier contacten legt met elkaar over de mooie omgeving. Ze zeggen altijd "Time flies....", maar dit is echt zo.. we frissen ons op om te gaan dineren in Pienza, de laatste avond al weer.

Helaas komt aan alles een einde, zo ook ons verblijf op La Saracina. Wat een gave locatie waar je zo warm welkom geheten wordt dat je het bijna begint te missen als familie. Niet alleen kan ik het iedereen die in Zuid Toscane een accommodatie zoekt aanbevelen, maar wij gaan hier absoluut naar terug om het Italiaanse gevoel te beleven. Gabriella en Simonetta bedankt voor alle goede zorgen, Ciao Arrivederci!